به گزارش اداره کل روابط عمومی وزارت علوم به نقل از مؤسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی، دکتر رضا ماحوزی، معاون پژوهشی و آموزشی مؤسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی و دبیر علمی دومین همایش «از مدارس نوین تا دانشگاه در ایران» اظهار داشت: نخستین همایش از سلسله همایشهای چهارگانه تاریخ آموزش نوین در ایران، اسفندماه ۱۳۹۷ با سخنرانی ۱۷ نفر از شخصیتهای علمی و دانشگاهی کشور در این مؤسسه برگزار شد که عمدتاً به چرایی و چگونگی پیدایی آموزش نوین در کشور از دوره قاجار و تأسیس دارالفنون (سال ۱۲۳۰) تا تأسیس دانشگاه تهران و دوره آغازین هفت ساله آن (شهریور ۱۳۲۰) اختصاص داشت و در دومین دوره این همایش که اسفندماه سال جاری برگزار خواهد شد.
تحولات این حوزه از شهریور ۱۳۲۰ تا بهمن ماه ۱۳۴۱ (همه پرسی اصلاحات اقتصادی و اجتماعی موسوم به انقلاب سفید مشتمل بر انقلاب آموزشی و آموزش رایگان تا سطح دانشگاه) مورد بحث و بررسی قرار میگیرد تا ایدهها و دیدگاههای نظری حاکم بر این دوره بیست ساله شناسایی و تحلیل شود.
وی خاطرنشان کرد: محورهای این همایش عبارتند از آموزش نوین در جهان بحران زده پس از جنگ دوم و بازتاب آن در ایران، از آموزش متمرکز تا گریز از مرکز، اندیشه چپ و آموزش اعتراضی در ایران، احیای راست گرائی مذهبی در ایران، از ملیگرائی متمرکز تا ملیگرائی لیبرال، به سوی توسعه لیبرال در آموزش عمومی و عالی، دانشگاه های جدید و دولت های سیاسی کوتاه مدت.
معاون پژوهشی و آموزشی مؤسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی در ادامه در خصوص اهمیت بررسی تحولات آموزشی و تاریخ دانشگاه و وآموزشهای نوین در کشور گفت: برای فهم دانشگاه فعلی در ایران و ریشهیابی موضوعات و مسائل آن، اگر نخواهیم به هزاره قبل باز گردیم، لااقل باید آغاز تحولات آموزشی روی داده در ۱۷۰ سال اخیر (از زمان تأسیس دارالفنون تاکنون) را با دقت بکاویم تا ببینیم از کجا آغاز کردیم و چرا و چگونه به اینجا رسیدیم.